Οστεοχονδρία της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχονδρία είναι μια ευρέως διαδεδομένη ασθένεια των μεσοσπονδύλων δίσκων, που εμφανίζονται σε ανθρώπους διαφόρων ηλικιακών ομάδων. Σήμερα διαγιγνώσκεται σε περισσότερο από το 40% των αρκετά νέων ηλικίας κάτω των 35 ετών, και μεταξύ της παλαιότερης κατηγορίας επηρεάζει 9 από τους 10 ανθρώπους. Έχει διάφορα στάδια ανάπτυξης, και όσο νωρίτερα ανιχνεύεται η παθολογία, τόσο ευκολότερη και αποτελεσματικότερη είναι η θεραπεία και όσο χαμηλότερος είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης επικίνδυνων επιπλοκών.

Τι είναι η οστεοχονδρία

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι βρίσκονται μεταξύ των σπονδυλικών σωμάτων και αποτελούν ένα είδος απορροφητών σοκ που απορροφούν το στρες όταν περπατούν ή εκτελούν άλλες σωματικές δραστηριότητες. Έχουν διαφορετικά μεγέθη ανάλογα με τη θέση τους: στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας οι δίσκοι είναι οι μικρότεροι και στην οσφυϊκή σπονδυλική στήλη είναι οι μεγαλύτερες.

Είναι όλα χτισμένα το ίδιο. Στο κέντρο υπάρχει ο πυρήνας pulposus, το οποίο είναι το κύριο συστατικό του δίσκου και έχει υψηλή ελαστικότητα. Περιβάλλεται από ινώδη μεμβράνη και τελικές πλάκες.

Η οστεοχονδρία είναι μια εκφυλιστική δυστροφική ασθένεια στην οποία υπάρχει μεταβολή του σχήματος και του μεγέθους των μεσοσπονδύλων δίσκων ως αποτέλεσμα της τριβής τους και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για το σχηματισμό κήλων, παραμόρφωσης των σπονδυλικών σωμάτων, της σπονδυλώσεως και άλλων διαταραχών.

Η αραίωση των δίσκων είναι συνέπεια του υποσιτισμού του ιστού του χόνδρου, ο οποίος οδηγεί σε σταδιακή μείωση της ελαστικότητάς του και την αυξημένη ευθραυστότητα.

Ως αποτέλεσμα, οι δίσκοι αλλάζουν τη θέση, το ύψος τους μειώνεται και οι μικροκύξεις σχηματίζονται στην ινώδη μεμβράνη τους. Αυτό δημιουργεί σοβαρές προϋποθέσεις για το σχηματισμό μεσοσπονδύλιων κήπων, τσίμπημα από ρίζες της σπονδυλικής στήλης ή αιμοφόρα αγγεία.

Οι παραμικρές αλλαγές στην κατάσταση των δίσκων οδηγούν σε διακοπή των λειτουργιών τους. Αυτό συνοδεύεται από πόνο σε ποικίλους βαθμούς έντασης. Ταυτόχρονα, δημιουργούνται προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ασθενειών εσωτερικών οργάνων, καθώς η ποιότητα της δραστηριότητάς τους εξαρτάται άμεσα από την κατάσταση της σπονδυλικής στήλης και την αγωγιμότητα των βιοηλεκτρικών παρορμήσεων κατά μήκος των νεύρων.

Μπορεί να επηρεάσει έναν ή περισσότερους μεσοσπονδύλους δίσκους σε οποιοδήποτε μέρος της σπονδυλικής στήλης. Επομένως, διαγιγνώσκεται η οστεοχονδρία:

• αυχενική σπονδυλική στήλη.
• θωρακική σπονδυλική στήλη.
• οσφυϊκή σπονδυλική στήλη.

Σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, η παθολογική διαδικασία περιλαμβάνει την πλειονότητα των μεσοσπονδύλων δίσκων της σπονδυλικής στήλης, η οποία συνοδεύεται από δυσφορία σε ολόκληρη την πλάτη και σχεδόν πλήρη απώλεια απόδοσης. Αλλά πιο συχνά, η οστεοχονδρία επηρεάζει την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, καθώς φέρει το μεγαλύτερο φορτίο, καθώς και τους μεσοσπονδύλους δίσκους της αυχενικής σπονδυλικής στήλης λόγω της υψηλής κινητικότητάς τους.

Ανάπτυξη

Κατά τη διάρκεια της οστεοχονδρισμού, 4 στάδια μπορούν να διακριθούν περίπου:

• Μείωση του επιπέδου ενυδάτωσης του δίσκου, που οδηγεί στην αφυδάτωση του και στον σχηματισμό μικροκρέκων. Συχνά σε αυτό το στάδιο δεν υπάρχουν ακόμα εκδηλώσεις της αρχικής νόσου.
• Μείωση στο ύψος του δίσκου, που οδηγεί στην εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων της παθολογίας. Σε αυτό το στάδιο, υπάρχει μείωση της απόστασης μεταξύ μεμονωμένων τμημάτων, γεγονός που οδηγεί σε μείωση του τόνου των νωτιαίων συνδέσμων και δημιουργεί τη δυνατότητα μετατόπισης των σπονδύλων από τις φυσικές θέσεις τους, δηλ. Σε τέτοιες καταστάσεις παρατηρείται συχνότερα μια πορεία που μοιάζει με κύμα της νόσου. Μπορεί να διακρίνει μεταξύ περιόδων παροξυσμού, συνοδευόμενη από οξεία πόνο και περιόδους ύφεσης, στις οποίες δεν υπάρχει καθόλου δυσφορία ή υπάρχει πόνος.
• Παραμόρφωση του προσβεβλημένου μεσοσπονδύλου δίσκου με τον σχηματισμό προεξοχής ή πρόπτωσης. Μερικές φορές υπάρχει εμπλοκή των αρθρώσεων στην παθολογική διαδικασία, η οποία εκδηλώνεται από την ανάπτυξη της αρθρίδας ή των σπονδυλικών υπογλυκαιμιών. Σε αυτό το στάδιο, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά στις διεργασίες που συμβαίνουν στη σπονδυλική στήλη αναπτύσσοντας ασηπτική φλεγμονή με διόγκωση των ιστών που περιβάλλουν το επηρεαζόμενο τμήμα του σπονδυλικού στήλου. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος εμφανίζεται τακτικά, μπορούν να παρατηρηθούν οι αντανακλαστικοί μυϊκοί σπασμοί, καθώς και οι περιορισμοί στην κινητικότητα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, τα σημάδια του νευρολογικού ελλείμματος (ριζοσπαστικό σύνδρομο) αναπτύσσονται ήδη ως αποτέλεσμα της τσίμπησης των νευρικών ινών από τις προκύπτουσες προεξοχές των μεσοσπονδύλων δίσκων.
• Ανάπτυξη επιπλοκών. Δεδομένου ότι το ανθρώπινο σώμα έχει ευρείες αντισταθμιστικές δυνατότητες, όταν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος χάνει την ικανότητά του να εκτελεί τις λειτουργίες του, η διαδικασία οστεοσυνθέσεως ενεργοποιείται για να εξασφαλίσει τους σπονδύλους σε σταθερή θέση. Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό προεξοχών των οστών - οστεοφύτες - στις άκρες των σπονδυλικών σωμάτων του προσβεβλημένου τμήματος της σπονδυλικής κίνησης. Ως αποτέλεσμα, λόγω αυτών, δύο ή περισσότεροι σπονδύλοι συγχωνεύονται σταθερά μαζί, σχηματίζοντας ένα ενιαίο συγκρότημα, δηλαδή αναπτύσσεται σπονδυλώση. Αυτό οδηγεί πάντοτε σε τσίμπημα νεύρων και στην ανάπτυξη οξείας νευρολογικής συμπτώματα με τη μορφή παρασύνησης, παράλυσης και σοβαρών διαταραχών στη λειτουργία των αντίστοιχων εσωτερικών οργάνων.

Αιτιολογικό

Σήμερα υπάρχουν πολλές θεωρίες για την ανάπτυξη της οστεοχονδρισμού, συμπεριλαμβανομένων των αγγειακών, μηχανικών, κληρονομικών, ορμονικών, μολυσματικών αλλεργικών και άλλων. Αλλά κανένας από αυτούς δεν είναι σε θέση να εξηγήσει πλήρως τον μηχανισμό ανάπτυξης αλλαγών στους ιστούς των μεσοσπονδύλων δίσκων. Ως εκ τούτου, πιθανότατα, όλοι συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.

Έτσι, ένας τεράστιος αριθμός πολύ διαφορετικών παραγόντων μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη της οστεοχονδρισμού. Μεταξύ αυτών, οι σημαντικότεροι είναι:

• γενετική προδιάθεση.
• τακτική απόδοση βαριάς φυσικής εργασίας ·
• διατηρώντας έναν καθιστικό τρόπο ζωής.
• την παρουσία σκολίωσης ή άλλων παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης.
• πάσχουν από τραυματισμούς στην πλάτη.
• μη ισορροπημένη διατροφή, ανεπάρκεια βιταμινών.
• μολυσματικές ασθένειες.
• μεταβολικές διαταραχές.
• συγγενείς ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης (ανωμαλία kimerli, ανωμαλία chiari, κρανιοβερυτταρικές ανωμαλίες, ιεροποίηση, οσφυϊκή ουσία).
• υπέρβαρος;
• τακτική σοβαρή πίεση.

Πιστεύεται ότι η πιο σημαντική επίδραση στην κατάσταση των μεσοσπονδύλων δίσκων είναι η σταθερή υπερφόρτωση ενός συγκεκριμένου τμήματος της σπονδυλικής κίνησης. Αυτό μπορεί να είναι όχι μόνο να εκτελεί μονότονη σκληρή φυσική εργασία, αλλά και σταθερή στροφή ή τη συνήθεια να καθίσετε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε τέτοιες καταστάσεις, τοποθετείται πρόσθετο άγχος στους δίσκους, τους μυς και τους συνδέσμους και άλλοι παράγοντες επιδεινώνουν μόνο την κατάσταση.

Σε γενικές γραμμές, η οστεοχονδρία μπορεί να ονομαστεί σχεδόν φυσική ασθένεια που σχετίζεται με την ηλικία, η οποία είναι μια αναπόφευκτη τιμή για να πληρώσει για το περπάτημα όρθιο.

Συμπτώματα

Το παλαιότερο σημάδι της ανάπτυξης της νόσου είναι η εμφάνιση ενός τραγανδιού ήχου στο τμήμα της σπονδυλικής στήλης όπου παρατηρείται η εμφάνιση εκφυλιστικών διπλικών αλλαγών. Είναι συνέπεια της εμφάνισης διαταραχών στη διατροφή του δίσκου και της εξέλιξης της αφυδάτωσής του. Σε αυτό το στάδιο, οι ασθενείς σχεδόν ποτέ δεν αναζητούν ιατρική βοήθεια. Ως εκ τούτου, η καθημερινή τους ρουτίνα, οι διατροφικές συνήθειες και άλλοι παράγοντες παραμένουν οι ίδιοι, γεγονός που συμβάλλει στην επιδείνωση της κατάστασης και στη μετάβαση της νόσου στο δεύτερο στάδιο.

Ως αποτέλεσμα, τα συμπτώματα που είναι χαρακτηριστικά της οστεοχονδρότητας αρχίζουν να εμφανίζονται:

• σοβαρή ένταση των μυών στην πληγείσα περιοχή μόνο σε μία ή και στις δύο πλευρές της σπονδυλικής στήλης.
• αιχμηρά και πονηρά πόνους που εντείνονται με κάθε κίνηση και ένταση κέρδους με την πάροδο του χρόνου, καθιστώντας αφόρητη.
• μούδιασμα στα χέρια ή τα πόδια.
• αδυναμία;
• δυσκαμψία των κινήσεων, μη εξουσιοδοτημένος περιορισμός της κινητικότητας.
• μειωμένο μυϊκό τόνο για να ολοκληρωθεί η ατροφία.
• Κακή στάση
• αυξάνει την αρτηριακή πίεση.

Καθώς η παθολογία εξελίσσεται, τα σημάδια της οστεοχονδρισμού επιδεινώνονται. Το 80% των ασθενών παρουσιάζουν βαρετό πόνο στην περιοχή του προσβεβλημένου τμήματος της σπονδυλικής κίνησης, το οποίο είναι επίσης χαρακτηριστικό της μυοσίτιδας.

Οστεοχονδρία της αυχενικής σπονδυλικής στήλης

Όταν επηρεάζεται η αυχενική σπονδυλική στήλη, ο πόνος τείνει να ακτινοβολεί στην ζώνη ώμων, τα χέρια και άλλες εκδηλώσεις νευρολογικών διαταραχών. Οι ασθενείς κρατούν τα κεφάλια τους στη λιγότερο οδυνηρή θέση και, εάν είναι απαραίτητο, γυρίστε με ολόκληρο το σώμα τους.

Επιπλέον, μπορεί να αναπτυχθεί παθολογίες οργάνων που είναι ενθαρρυντικά από την περιοχή του νωτιαίου μυελού της αυχενικής σπονδυλικής στήλης:

• εμβοές και ασθένειες των οργάνων ENT.
• ζάλη;
• θολή όραση.
• ημικρανίες ·
• Η ευερεθιστότητα και τα επίπεδα άγχους αυξάνονται.
• προβλήματα ύπνου ·
• αυξημένος κίνδυνος αλλεργικών αντιδράσεων ·
• Μειωμένα επίπεδα θυρεοειδών ορμονών.

Με την οστεοχονδρία της αυχενικής σπονδυλικής στήλης, το σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας και η φυτική-αγγειακή δυστονία συχνά διαγιγνώσκονται επιπλέον.

Η μόλυνση της αυχενικής σπονδυλικής στήλης με οστεοχονδρία, ειδικά όταν περιπλέκεται από προεξοχές και μεσοσπονδύρες κήλες, μπορεί να οδηγήσει σε τσίμπημα αιμοφόρων αγγείων. Αυτό είναι γεμάτο με εξασθενημένη παροχή αίματος στον εγκέφαλο, η οποία μπορεί να συνοδεύεται από επιθέσεις ζάλης, απώλεια συνείδησης και ακόμη και εγκεφαλικό επεισόδιο.

Οστεοχονδρία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης

Με την οστεοχονδρία της θωρακικής περιοχής, η οποία διαγιγνώσκεται σπάνια, ο πόνος εμφανίζεται στη σπονδυλική στήλη στο επίπεδο των ωμοπλάτων και μπορεί να εντείνει ακόμη και όταν παίρνει βαθιές αναπνοές. Συχνά γίνονται αισθητά πίσω από το στήθος, το οποίο μπορεί να γίνει λάθος για καρδιακές παθήσεις.

Όταν οι ρίζες της σπονδυλικής στήλης είναι τσίμπημα, ο κίνδυνος ασθενειών των εσωτερικών οργάνων αυξάνεται, ειδικότερα:

• Bronchi και πνεύμονες (άσθμα, βρογχίτιδα, πνευμονία, πλευρία).
• Η χοληδόχο κύστη και ο αγωγός της, το ήπαρ (χολοκυστίτιδα, ίκτερο, διαταραχές απορρόφησης λίπους).
• Το πάγκρεας και το δωδεκαδάκτυλο (πεπτικές διαταραχές, πόνος στο αριστερό υποχονδρικό).
• Τα επινεφρίδια, τα οποία επηρεάζουν τη συνολική ισχύ του ανοσοποιητικού συστήματος και μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη αλλεργιών.
• νεφρούς (διαταραχές των ούρων, χρόνια πυελονεφρίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα κ.λπ.).
• Τα πυελικά όργανα (πεπτικές διαταραχές, γυναικολογικές, ουρολογικές παθήσεις, υπογονιμότητα).

Γεγονός: Η βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου του 7ου θωρακικού σπονδύλου από την οστεοχονδρία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη.

Οστεοχονδρία της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης

Με την οστεοχονδρία της οσφυϊκής περιοχής, το Lumbago, που ονομάζεται Lumbago, παρατηρείται. Αυτό συνοδεύεται από καύση, αφόρητο πόνο που εμφανίζεται ξαφνικά. Συχνά, οι ασθενείς δυσκολεύονται να καθίσουν, να ανεβαίνουν και να περπατούν, γεγονός που μπορεί να υποδηλώνει την ανάπτυξη ριζοσπαστικού συνδρόμου. Σε τέτοιες καταστάσεις, είναι εύκολο να παρατηρήσετε πώς καθίσουν αργά και να σηκωθούν, προσπαθώντας όσο το δυνατόν περισσότερο για να αποφευχθεί η κλίση του κορμού τους.

Εάν εμφανιστούν επιπλοκές, ο κύριος κίνδυνος είναι η τσίμπημα των νεύρων της Cauda Equina, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένο έλεγχο των διαδικασιών της εκκένωσης του εντέρου και της ουροδόχου κύστης, καθώς και στην παράλυση των ποδιών. Επίσης σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να αναπτυχθεί:

• σκωληκοειδίτιδα;
• διάρροια, δυσκοιλιότητα.
• πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα.
• δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης.
• ανικανότητα;
• πόνος στα γόνατα, τα πόδια, τους γοφούς ή την περιοχή των βουβωνών.
• πρήξιμο των ποδιών.

Επιπλοκές

Η οστεοχονδρία είναι μια πιθανή αιτία ενός τεράστιου αριθμού διαφορετικών ασθενειών. Τις περισσότερες φορές, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, οδηγεί στο σχηματισμό προεξοχής και μεσοσπονδύλου κήλη. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει:

• Δισυνθετική μυελοπάθεια, η οποία καταλήγει στην πακολόγηση, την ατροφία των μυών, τις αλλαγές στα αντανακλαστικά των τένοντα, την απώλεια ελέγχου της ούρησης και της αφαίρεσης, ακόμα και την παράλυση των άκρων.
• ριζοπάθεια;
• scoliotic ή άλλη σπονδυλική παραμόρφωση ·
• έμφραγμα του νωτιαίου μυελού λόγω της συμπίεσης της αρτηρίας που το τροφοδοτεί.
• εγκεφαλικό επεισόδιο λόγω συμπίεσης της ινιακής αρτηρίας.

Διάγνωση

Η εμφάνιση του πόνου στην πλάτη και το λαιμό πρέπει να είναι ένας λόγος για να επικοινωνήσετε με έναν νευρολόγο ή σπονδυρό. Όσο πιο γρήγορα διαγνωστεί η οστεοχονδρία, τόσο πιο εύκολη και αποτελεσματικότερη θα είναι η θεραπεία.

Για να διαγνώσει τη νόσο, ο γιατρός συνεντεύξεις και εξετάζει τον ασθενή. Με βάση τα αποτελέσματά τους, είναι ήδη δυνατό να υποθέσουμε την παρουσία εκφυλιστικών αλλαγών στους μεσοσπονδύλους δίσκους. Αλλά για μια τελική διάγνωση, οι οργανικές διαγνωστικές μέθοδοι συνταγογραφούνται, συμπεριλαμβανομένων:

• MRI;
• CT;
• ακτινογραφία σε δύο προβολές.

Η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού παρέχει τις πιο ολοκληρωμένες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των μεσοσπονδύλων δίσκων. Η διαδικασία διεξάγεται κυρίως σε συσκευές κλειστού τύπου με ισχύ 1,5 Τ. Με τη βοήθειά της, μπορείτε να διαφοροποιήσετε την οστεοχονδρία από τη φυματιώδη σπονδυλίτιδα, την οστεομυελίτιδα, τις μολυσματικές ασθένειες κ.λπ.

Οι σαρώσεις CT και οι ακτίνες Χ παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις οστικές δομές της σπονδυλικής στήλης. Χάρη σε αυτούς, είναι δυνατόν να ανιχνευθεί η μετατόπιση των σπονδυλικών σωμάτων, η παρουσία οστεοφυτών και άλλων διαταραχών.

Επιπλέον, μπορούν να συνταγογραφηθούν τα παρακάτω:

• Υπερηχογράφημα με ντοπλατογραφία των δοχείων του λαιμού.
• ηλεκτρομυογραφία;
• Εργαστηριακή έρευνα.

Θεραπεία της οστεοχονδρισμού

Η θεραπεία αναπτύσσεται μεμονωμένα για κάθε ασθενή. Σε αυτή την περίπτωση, η σοβαρότητα των εκφυλιστικών διπλικών διεργασιών, η παρουσία επιπλοκών, η φύση της εργασιακής δραστηριότητας του ασθενούς και πρέπει να ληφθούν υπόψη πλήθος άλλων παραγόντων.

Όλοι οι ασθενείς πρέπει να συνταγογραφούνται ένα σύνολο μέτρων, δεδομένου ότι είναι αδύνατο να εξαλειφθούν οι παθολογικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλους δίσκους μόνο με τη βοήθεια φαρμάκων. Τα συστατικά της συντηρητικής θεραπείας για την οστεοχονδρία μπορεί να περιλαμβάνουν:

• φαρμακευτική θεραπεία ·
• οστεοπαθητική;
• χειρωνακτική θεραπεία;
• Φυσιοθεραπεία (Φωνοφόρηση, θεραπεία με όζον, καρβοξυθεραπεία, πίεση, ρεύματα RF).
• μεμονωμένες συνεδρίες με αποκατάσταση.

Όλοι οι ασθενείς που διαγνώστηκαν με τη δυστροφία του μεσοσπονδύλου δίσκων συμβουλεύονται να επανεξετάσουν τον τρόπο ζωής τους. Είναι επιτακτική ανάγκη να παραμεριστεί ο χρόνος για μέτρια σωματική δραστηριότητα, ειδικά για εκπροσώπους καθιστικών επαγγελμάτων ή, αντιστρόφως, να σκεφτούμε τη δυνατότητα αλλαγής επαγγελμάτων για άτομα που αναγκάζονται να ανυψώνουν τα βαριά αντικείμενα κάθε μέρα.

Αλλά στην οξεία περίοδο, συνιστάται πλήρης ανάπαυση. Εξασφαλίζεται όχι μόνο με τη διατήρηση της ανάπαυσης του κρεβατιού, αλλά και με τη φθορά των ορθοπεδικών επίδεσμων: σε περίπτωση βλάβης στην αυχενική σπονδυλική στήλη, χρησιμοποιείται ένα κολάρο shants. Σε περίπτωση οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής περιοχής, συνιστάται να φορέσετε ένα κορσέ.

Στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης της νόσου, είναι συχνά αρκετό για να κάνετε προσαρμογές στον τρόπο ζωής σας, να συμμετέχετε σε θεραπεία άσκησης και να επισκεφθείτε έναν χειροπράκτη. Σε πιο προηγμένες περιπτώσεις, η φαρμακευτική θεραπεία και η φυσιοθεραπεία συνταγογραφούνται αναγκαστικά.

Ποτέ μην καταφεύγετε σε αυτοθεραπεία με αμφίβολα μέσα, αυτο-συνταγή αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, καθώς και αμφίβολο "θεραπευτές" που τοποθετούνται στο διαδίκτυο: μπορείτε να χάσετε όχι μόνο χρόνο, χρήματα, αλλά και ερείπια της υγείας σας.

Φαρμακευτική θεραπεία

Για την οστεοχονδρία, ένα σύμπλεγμα φαρμάκων συνταγογραφείται για τη μείωση του πόνου, την εξάλειψη των φλεγμονών και των αντανακλαστικών μυών σπασμών, τη βελτίωση της αγωγιμότητας των νεύρων και την ενεργοποίηση των διεργασιών αναγέννησης ιστού των μεσοσπονδύλων δίσκων.

Ως εκ τούτου, οι ασθενείς συνταγογραφούνται:

• NSAIDS-Βοηθήστε στη μείωση του πόνου και να έχετε αντιφλεγμονώδη επίδραση.
• Κορτικοστεροειδή-παρουσιάζουν ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
• Μυϊκά χαλαρωτικά - Εξαλείψτε τους μυϊκούς σπασμούς, που βοηθούν στη μείωση του πόνου στην πλάτη.
• Β βιταμίνες - παρέχουν βελτιωμένη λειτουργία του νευρικού συστήματος γενικά και τη αγωγιμότητα των νευρικών παρορμήσεων κατά μήκος των μεμονωμένων νεύρων ειδικότερα.
• Η βιταμίνη D είναι μια θεραπεία που είναι υπεύθυνη για την κατάσταση του οστικού ιστού, καθώς και για υψηλότερες λειτουργίες του εγκεφάλου, όπως η μνήμη, η προσοχή, η ομιλία.
• ΧΟΡΟΔΟΤΗΤΑ - Τρέψτε τους μεσοσπονδύλους δίσκους με τις ενώσεις που είναι απαραίτητες για την κατασκευή νέων ινών του πυρήνα του πυρήνα.
• Ψυχοτρόπα φάρμακα-Αυξήστε την αποτελεσματικότητα των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και των μυϊκών χαλαρωτικών.
• Αγγειακά φάρμακα - Βελτιώστε την κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς που περιβάλλουν τη σπονδυλική στήλη, η οποία εξασφαλίζει μια πιο ενεργή παροχή θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου στους μεσοσπονδύλους δίσκους.
• Αντισυμβαλλόμενα - Χρησιμοποιούνται σε σπάνιες περιπτώσεις για την ανακούφιση των πολύ σοβαρών σπασμών.

Για πολύ σοβαρό πόνο, ο οποίος συχνά υποδεικνύει επιπλοκές, οι ασθενείς μπορούν να υποβληθούν σε αποκλεισμούς πίσω, οι οποίοι παρέχουν άμεση επίδραση. Μερικές φορές οι ορμόνες κορτικοστεροειδών προστίθενται στη λύση για να εκτελέσουν τον αποκλεισμό. Αυτό οδηγεί επιπλέον σε ένα έντονο αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα.

Οι αποκλεισμοί εκτελούνται υπό συνθήκες απόλυτης στειρότητας, οι οποίες μπορούν να επιτευχθούν μόνο σε εξειδικευμένα ιατρικά ιδρύματα. Ταυτόχρονα, απαιτούν ειδικές γνώσεις και δεξιότητες, επομένως μόνο ένας υψηλά ειδικευμένος εργαζόμενος στον τομέα της υγείας μπορεί να αντιμετωπίσει ικανοποιητικά την εργασία. Διαφορετικά, υπάρχει υψηλός κίνδυνος μόλυνσης ή βλάβης στις νευρικές ίνες, γεγονός που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών.

Κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού, οι ενέσεις δίδονται συνήθως και στις δύο πλευρές της σπονδυλικής στήλης στην περιοχή όπου εμφανίζονται τα νεύρα που προκαλούν πόνο. Υπάρχουν αρκετές τεχνικές για την εκτέλεσή τους, μεταξύ των οποίων η συγκεκριμένη επιλέγεται από τον γιατρό μεμονωμένα.

Αλλά είναι σκόπιμο να εκτελέσετε αποκλεισμούς όχι περισσότερο από 4 φορές το χρόνο. Δεδομένου ότι με την οστεοχονδρία, οι επιθέσεις οξείας, οδυνηρού πόνου συμβαίνουν πολύ πιο συχνά, αξίζει πρώτα απ 'όλα τις προσπάθειες κατευθύνσεων για την εξάλειψη των αιτιών της εμφάνισής τους, δηλαδή της εκφυλιστικής διπλικής διαδικασίας στην ίδια την άρθρωση.

Χειρωνακτική θεραπεία

Οι συνεδρίες χειροκίνητης θεραπείας συνταγογραφούνται εκτός της περιόδου επιδείνωσης της οστεοχονδρισμού. Παίζουν έναν από τους κορυφαίους ρόλους στη θεραπεία της νόσου, καθώς η αρμόδια χρήση των χειρωνακτικών τεχνικών στη σπονδυλική στήλη και στους περιβάλλοντες ιστούς βοηθά όχι μόνο να σταματήσουν την εξέλιξη της παθολογικής διαδικασίας στους μεσοσπονδύλους δίσκους, αλλά και να δημιουργήσουν τις πιο ευνοϊκές συνθήκες για την αποκατάστασή τους.

Επιπλέον, ορισμένες τεχνικές μπορούν επίσης να έχουν θετική επίδραση στη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων. Για παράδειγμα, μια από τις μεθόδους έχει σχεδιαστεί, με την ομαλοποίηση της θέσης κάθε σπονδύλου, για την εξάλειψη της πίεσης στις ρίζες της σπονδυλικής στήλης, στα αιμοφόρα αγγεία και στις σπονδυλικές μεμβράνες και έτσι να αποκαταστήσει την κανονική σύνδεση του οργάνου με το νευρικό σύστημα. Αυτό καθιστά δυνατή την εξάλειψη των κρυμμένων αιτιών της ανάπτυξης των παραπάνω ασθενειών της καρδιάς, των βρόγχων, των πνευμόνων, των νεφρών, του γαστρεντερικού συστήματος και του αναπαραγωγικού συστήματος και οδηγεί σε πλήρη ανάκαμψη.

Χάρη στην επίδραση της ακρίβειας της σπονδυλικής στήλης, όχι μόνο η κυκλοφορία του αίματος ενεργοποιείται και ο μεταβολισμός επιταχύνεται, όπως συμβαίνει με ένα κλασικό θεραπευτικό μασάζ, αλλά και οι φυσικοί μηχανισμοί αυτοθεραπείας ξεκινούν. Η εξάλειψη των καμπυλών της σπονδυλικής στήλης, η λανθασμένη θέση των σπονδύλων και άλλες παθολογικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη μέσω της χειρωνακτικής θεραπείας μπορούν να ενισχύσουν περαιτέρω το ανοσοποιητικό σύστημα, να βελτιώσουν τη συνολική ευεξία και να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής.

Οι θετικές αλλαγές μπορούν να παρατηρηθούν μετά την πρώτη συνεδρία και στο μέλλον η σοβαρότητα τους αυξάνεται μόνο.

Φυσιοθεραπεία

Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες αυξάνουν την αποτελεσματικότητα όλων των άλλων μεθόδων θεραπείας της οστεοχονδρισμού και συμβάλλουν στη μείωση του πόνου. Χρησιμοποιείται πιο συχνά:

• Ηλεκτροφόρηση - Η χρήση του ηλεκτρικού ρεύματος για να εξασφαλιστεί η διείσδυση των αναισθητικών, των αντιφλεγμονώδους και άλλων παραγόντων απευθείας στον τόπο της φλεγμονής, επιτρέποντάς σας να αποκτήσετε γρήγορα ένα έντονο θεραπευτικό αποτέλεσμα.
• Υπερηχογραφική θεραπεία - Η επίδραση του υπερήχου παρέχει ένα αναλγητικό αποτέλεσμα, ενισχύει την ένταση των μεταβολικών διεργασιών στον τομέα της επιρροής και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την αποκατάσταση υψηλής ποιότητας των αραιωμένων μεσοσπονδυλών δίσκων.
• Η θεραπεία με ανιχνευτή - περιλαμβάνει το τέντωμα και το μασάζ της σπονδυλικής στήλης σε ένα ειδικό στρώμα από ραβδωτό, το οποίο ενεργοποιεί την κυκλοφορία του αίματος και αυξάνει τον μυϊκό τόνο.
• Η θεραπεία πρόσφυσης ή η έλξη της σπονδυλικής στήλης - εκτελείται χρησιμοποιώντας ειδικές συσκευές που δημιουργούν ένα φορτίο εφελκυσμού στη σπονδυλική στήλη, ως αποτέλεσμα της οποίας αυξάνεται η απόσταση μεταξύ των σπονδύλων και η πίεση στον φθαρμένο μεσοσπονδύλιο δίσκο μειώνεται έντονα, γεγονός που του επιτρέπει να ανακάμψει πιο ενεργά.

Όλες οι διαδικασίες συνταγογραφούνται σε μαθήματα 10-15 συνεδριών. Κατά την επιλογή τους, λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο την κατάσταση των μεσοσπονδύλων δίσκων, αλλά και την παρουσία συνακόλουθων ασθενειών, καθώς σε ορισμένες από αυτές ορισμένες φυσικές επιδράσεις αντενδείκνυνται.

Θεραπεία άσκησης

Οι θεραπευτικές ασκήσεις για την οστεοχονδρία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, αφού οι σωστά επιλεγμένες ασκήσεις για βλάβη σε διάφορα μέρη της σπονδυλικής στήλης μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας ισχυρής κορσές μυών και ταυτόχρονα να εξαλείψουν τον αυξημένο μυϊκό τόνο. Αυτό θα παρέχει καλή υποστήριξη στη σπονδυλική στήλη και θα σταματήσει την εξέλιξη της εκφυλιστικής διαδικασίας στους μεσοσπονδύλους δίσκους. Επιπλέον, η θεραπεία άσκησης βοηθά στην ενεργοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος και στην αύξηση της έντασης των μεταβολικών διεργασιών.

Η κατάρτιση ενός προγράμματος φυσιοθεραπείας είναι το καθήκον ενός γιατρού αποκατάστασης. Με βάση τη σοβαρότητα της σπονδυλικής βλάβης, τα χαρακτηριστικά της φυσικής ανάπτυξης του ασθενούς, της ηλικίας του και άλλων παραγόντων, θα δημιουργήσει ένα βέλτιστο σύνολο ασκήσεων, η εφαρμογή της οποίας θα δημιουργήσει ένα βέλτιστο φορτίο στους μυς και τη σπονδυλική στήλη.

Οι πρώτες τάξεις πρέπει να διεξάγονται υπό την επίβλεψη ενός γιατρού. Μόλις ο ασθενής μαθαίνει να εκτελεί κάθε άσκηση σωστά, του επιτρέπεται να συνεχίσει να ασκεί στο σπίτι. Είναι σημαντικό να αποφύγετε τυχόν ξαφνικές κινήσεις. Όλες οι ασκήσεις εκτελούνται καθημερινά αργά και ομαλά και το φορτίο αυξάνεται σταδιακά. Αλλά η εμφάνιση του πόνου κατά τη διάρκεια της άσκησης είναι ένας καλός λόγος να αρνηθεί κανείς να εκτελέσει την άσκηση που την προκάλεσε.

Πρόληψη

Είναι πολύ πιο εύκολο να αποφευχθεί η ανάπτυξη μιας νόσου παρά να αντιμετωπιστεί οι συνέπειές της αργότερα. Δεδομένου ότι η οστεοχονδρία μπορεί να συμβεί σε όλους αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να σκεφτείτε τους πιθανούς κινδύνους όσο το δυνατόν νωρίτερα και να καταβάλετε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποφύγετε αυτό. Επομένως, κάθε άτομο πρέπει να τηρεί τις ακόλουθες συστάσεις:

• Αποφύγετε τη φυσική αδράνεια, την τακτική άσκηση, το κολύμπι και κατά τη διάρκεια της καθιστικής εργασίας, κάντε τακτικά διαλείμματα για να ζεσταθεί.
• Δώστε προσοχή στη στάση σας όταν περπατάτε ή καθίστε.
• αγοράστε ένα ορθοπεδικό στρώμα υψηλής ποιότητας και μαξιλάρι.
• Παρατηρήστε τη σωστή τεχνική για την ανύψωση των βαρών: με ευθεία πλάτη και λυγισμένα γόνατα.
• Αλλάξτε τα περιστασιακά παπούτσια στα πιο άνετα και αφήστε τα παπούτσια για ειδικές περιπτώσεις.
• Τρώτε δεξιά έτσι ώστε το σώμα να μην αντιμετωπίζει διατροφικές ελλείψεις και το βάρος παραμένει εντός των κανονικών ορίων.

Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να αποφευχθεί η εμφάνιση και η εκδήλωση των συμπτωμάτων της οστεοχονδρισμού - αρχίστε να φροντίζετε τον εαυτό σας και την υγεία σας. Δεδομένου ότι η οστεοχονδρία δεν είναι μόνο μια ασθένεια, αλλά ένα σύμπλεγμα μυϊκής-τόνους και νευροκυστασκοπικών αλλαγών, οι οποίες αποτελούν την ανταπόκριση του σώματος στη φυσική αδράνεια, τη χρόνια στατική ένταση των σπονδυλικών μυών, την περιβαλλοντική κατάσταση και τη χρόνια νεύρωση, ειδικά κοινά μεταξύ των κατοίκων της πόλης, το κολύμπι στην πισίνα και τα προγράμματα τεντώματος, συμπεριλαμβανομένης της γιόγκα.

Έτσι, η οστεοχονδρία είναι μια πολύ συνηθισμένη ασθένεια, αλλά με ιδιαίτερη προσοχή στη δική σας υγεία, μπορείτε να την καταπολεμήσετε αποτελεσματικά σε οποιαδήποτε ηλικία. Αλλά η παραβίαση του προβλήματος δεν θα οδηγήσει σε τίποτα καλό και αργά ή γρήγορα θα αναγκάσει τον ασθενή να βρεθεί στο τραπέζι λειτουργίας.