Οσφυϊκή οστεοχονδρωσία: συμπτώματα, αιτίες, βαθμοί

οσφυϊκή οστεοχονδρωσία

Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι μια παθολογία που συνοδεύεται από εκφυλιστικές διεργασίες στους χόνδρινους ιστούς.

Αυτή η διαταραχή οδηγεί σε βλάβη σε όλες τις αρθρώσεις, αλλά οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι επηρεάζονται κυρίως.

Εάν αισθανθείτε πόνο στη μέση, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Εάν δεν το κάνετε αυτό, η παθολογία θα οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.

Τι είναι η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία;

Αυτός ο όρος αναφέρεται σε μια ασθένεια που προκαλεί βλάβη στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Είναι μια ουσία που μοιάζει με γέλη που βρίσκεται στον ινώδη δακτύλιο. Το άνω και κάτω μέρος των δίσκων καλύπτονται με λεπτό ιστό χόνδρου.

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, η μάζα που μοιάζει με γέλη χάνει την υγρασία, γίνεται πιο λεπτή και λιγότερο ελαστική. Υπό την επίδραση φορτίων, εμφανίζεται παραμόρφωση του χόνδρινου ιστού. Η συνέπεια αυτών των διεργασιών είναι ο σχηματισμός προεξοχής ή κήλης. Οι σχηματισμοί προκαλούν συμπίεση των νευρικών ριζών, γεγονός που προκαλεί την ασθένεια.

Η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία είναι αρκετά συχνή και προκαλεί αρνητικές συνέπειες για την υγεία. Με αυτή τη διαταραχή, συμβαίνει συχνά τσίμπημα του ισχιακού νεύρου. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει κίνδυνος έντονου πόνου.

Πιθανές επιπλοκές της νόσου

Εάν η θεραπεία για την οσφυϊκή οστεοχονδρωσία δεν ξεκινήσει εγκαίρως, η παθολογία θα οδηγήσει σε επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία. Η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει αντιδραστική σπονδύλωση. Προκαλεί επίσης την εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος ή του ισχίου.

Στις γυναίκες, η βλάβη στους οσφυϊκούς σπονδύλους μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο στο τρίτο τρίμηνο, το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλό φορτίο στη σπονδυλική στήλη. Στους άνδρες, οι εκφυλιστικές διεργασίες προκαλούν προβλήματα με την ισχύ.

Επιπλέον, η έλλειψη κατάλληλης και έγκαιρης θεραπείας προκαλεί τις ακόλουθες συνέπειες:

  • ισχιαλγία;
  • παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης?
  • απώλεια της αίσθησης στα άκρα?
  • σπονδυλική αστάθεια?
  • παθολογίες των εσωτερικών οργάνων.
  • ριζίτιδα;
  • πλήρης απώλεια κινητικής δραστηριότητας.

Κύρια συμπτώματα και σημεία της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης

Η οστεοχόνδρωση χαρακτηρίζεται από αργή ανάπτυξη. Συχνά η διάγνωση γίνεται σε προχωρημένες καταστάσεις, όταν υπάρχουν σοβαρές εκδηλώσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό να εντοπιστούν έγκαιρα σημάδια οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης. Αυτά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

  • Πόνος στη μέση. Στο αρχικό στάδιο της νόσου, αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται μόνο μετά την άρση βαρών. Καθώς η παθολογία εξελίσσεται, το σύνδρομο πόνου γίνεται αφόρητο.
  • Μειωμένη σωματική δραστηριότητα. Αυτό το σύμπτωμα προκαλείται από τη συμπίεση των νευρικών ινών. Όταν λυγίζετε ή στρίβετε, εμφανίζεται ενόχληση που ακτινοβολεί στα πόδια.
  • Απώλεια της αίσθησης στα κάτω άκρα. Με την ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, τα συμπτώματα του μουδιάσματος προκαλούνται από μόνιμη βλάβη στις νευρικές ρίζες. Αυτό το σύμπτωμα υποχωρεί και υποχωρεί περιοδικά. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής αισθάνεται αίσθημα καύσου, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα στην οσφυϊκή χώρα και κάτω.
  • Τοπική μείωση της θερμοκρασίας του δέρματος. Γίνεται χλωμό, ξηρό και πλαδαρό.
  • Υπερβολικός ιδρώτας.
  • Σπονδυλικό σύνδρομο. Αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται σε προχωρημένες περιπτώσεις. Συχνά οι άνθρωποι εμφανίζουν σεξουαλική δυσλειτουργία και προβλήματα με την ούρηση.

Αιτίες οσφυϊκής οστεοχονδρωσίας

Η εμφάνιση οστεοχονδρωσίας προκαλείται από αυξημένα φορτία στη σπονδυλική στήλη. Η υπερβολική πίεση στο κάτω μέρος της πλάτης προκαλεί διάσπαση της δομής του χόνδρου. Ο κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου αυξάνεται υπό την επίδραση των ακόλουθων παραγόντων:

  • Κακή στάση του σώματος.
  • Φυσική αδράνεια. Η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας οδηγεί σε μυϊκή εξασθένηση.
  • Διαταραχή του μεταβολισμού του ασβεστίου.
  • Χρόνια έλλειψη μικρο- και μακροστοιχείων. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε διατροφικές διαταραχές.
  • Γενετική προδιάθεση.
  • Υποθερμία.
  • Παράγοντες στρες.
  • Δύναμη ή extreme sports.
  • Βλάβη στο μυοσκελετικό σύστημα.
  • Υπερβολικό βάρος.

Ποια είναι τα στάδια της νόσου;

Η ασθένεια αναπτύσσεται σταδιακά. Οι γιατροί διακρίνουν τα ακόλουθα στάδια της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης:

  • Πρώτον, σε αυτό το στάδιο υπάρχει ανεκτός πόνος στην οσφυϊκή περιοχή, ο οποίος αυξάνεται μετά την άσκηση. Αυτό το σύμπτωμα υποδεικνύει καταστροφικές διεργασίες στους δίσκους. Το άτομο βιώνει μια αίσθηση καψίματος και μυρμηγκιάσματος. Μερικές φορές αυτά τα συμπτώματα ακτινοβολούν στους γλουτούς.
  • Δεύτερον, σε αυτό το στάδιο η απόσταση μεταξύ των σπονδύλων μειώνεται και συμβαίνει η καταστροφή του ινώδους δακτυλίου. Το άτομο βιώνει οξύ πόνο. Όταν κινείται, ακτινοβολεί στους γοφούς, τους γλουτούς και τα πόδια. Η πληγείσα περιοχή μπορεί να αισθάνεται κρύο ή κάψιμο. Κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης, ο ασθενής αναγκάζεται να κλίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση.
  • Τρίτον, σε αυτό το στάδιο ο ινώδης δακτύλιος καταστρέφεται εντελώς. Οι σπονδυλικοί ιστοί παραμορφώνονται σοβαρά. Αυτό προκαλεί την εμφάνιση μεσοσπονδυλικής κήλης. Με την ανάπτυξη αυτού του βαθμού οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, υπάρχει συνεχής πόνος υψηλής έντασης.
  • Το τέταρτο συνοδεύεται από μη φυσιολογική ανάπτυξη δίσκων και οστική καταστροφή. Σε αυτό το στάδιο, ο ιστός του χόνδρου ατροφεί πολύ. Αυτό προκαλεί διακοπή της κινητικής δραστηριότητας ενός ατόμου και προκαλεί ακόμη και αναπηρία.

Πότε πρέπει να δείτε γιατρό;

Εάν αισθανθείτε οποιαδήποτε ενόχληση στην οσφυϊκή περιοχή, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Για να γίνει ακριβής διάγνωση, ένας ειδικός συνταγογραφεί διαγνωστικές εξετάσεις. Για να γίνει αυτό, πραγματοποιείται έρευνα και εξέταση του ασθενούς. Ο γιατρός συνταγογραφεί επίσης ακτινογραφίες και μαγνητική τομογραφία.

Για την αντιμετώπιση της παθολογίας, χρησιμοποιείται σύνθετη θεραπεία. Πρέπει να λύσει τα ακόλουθα προβλήματα:

  • σταματήσει τη φλεγμονή.
  • ενίσχυση του μυϊκού ιστού των ποδιών.
  • εξάλειψη του συνδρόμου πόνου?
  • βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών και της κυκλοφορίας του αίματος.
  • ομαλοποίηση της λειτουργίας των πυελικών οργάνων.
  • επαναφέρετε την ευαισθησία.

Η παθολογία χαρακτηρίζεται από εξέλιξη του πόνου. Στα αρχικά στάδια αρκεί η χρήση αναλγητικών δισκίων. Σε προχωρημένες καταστάσεις, είναι αδύνατο να γίνει χωρίς ενέσιμα φάρμακα.

Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση των ακόλουθων φαρμάκων:

  • Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Βοηθούν στην αντιμετώπιση του οιδήματος και της φλεγμονής. Χάρη σε αυτό, είναι δυνατό να εξαλειφθεί η συμπίεση των αιμοφόρων αγγείων και των ινών και να μειωθεί ο πόνος. Οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες περιλαμβάνουν Diclofenac, Nimesil.
  • Αναλγητικά. Συνταγογραφούνται κατά τη διάρκεια μιας περιόδου έξαρσης της παθολογίας, η οποία συνοδεύεται από έντονο πόνο. Τέτοια φάρμακα έχουν πολλές παρενέργειες. Επομένως, πρέπει να συνταγογραφούνται από γιατρό. Τις περισσότερες φορές, συνταγογραφούνται Baralgin ή Pentalgin.
  • Μυοχαλαρωτικά. Τέτοιες θεραπείες βοηθούν στην αντιμετώπιση των μυϊκών σπασμών. Αυτό σας επιτρέπει να εξαλείψετε την ταλαιπωρία. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει Mydocalm, Sirdalud.
  • Γλυκοκορτικοστεροειδή. Αυτοί είναι ορμονικοί παράγοντες που βοηθούν στην αντιμετώπιση της φλεγμονής και βελτιώνουν τις λειτουργίες του νευρικού συστήματος. Το φάρμακο Ambene είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό.

Εκτός από τα φάρμακα, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι θεραπείας:

  • Φυσιοθεραπεία. Η εκτέλεση ειδικών ασκήσεων βοηθά στην ενδυνάμωση των μυών. Αυτό βοηθά στη διαμόρφωση της σωστής στάσης του σώματος, στην αύξηση της ευκαμψίας των συνδέσμων και στην πρόληψη των επιπλοκών της οστεοχονδρωσίας. Η γυμναστική βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, ομαλοποιεί τις μεταβολικές διεργασίες, αυξάνει την απόσταση μεταξύ των σπονδύλων και μειώνει το φορτίο σε αυτούς.
  • Χειροκίνητη θεραπεία. Περιλαμβάνει τη χρήση μεμονωμένων χειρωνακτικών τεχνικών για τη διαχείριση του πόνου και τη βελτίωση της στάσης του σώματος. Αυτός ο τύπος θεραπείας αποκαθιστά την κινητική δραστηριότητα, ομαλοποιεί τη ροή του αίματος, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και ενεργοποιεί τις μεταβολικές διεργασίες.
  • Μασάζ. Αυτή η διαδικασία μπορεί να έχει χαλαρωτική ή τονωτική επίδραση στο σώμα. Με τη βοήθειά του, είναι δυνατό να μειωθεί το φορτίο στους μύες, να τονωθεί η ροή του αίματος και να ενεργοποιηθεί η λεμφική παροχέτευση. Το μασάζ ανακουφίζει επίσης από τον πόνο και έχει επανορθωτική δράση.
  • Φυσιοθεραπεία. Για την οσφυϊκή οστεοχόνδρωση χρησιμοποιούνται υπέρηχοι, ρεύματα χαμηλής συχνότητας και μαγνητικό πεδίο. Αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση του πόνου, στην ανακούφιση της φλεγμονής και στην ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος. Τα προϊόντα φυσικοθεραπείας διεγείρουν τις διαδικασίες αποκατάστασης και αυξάνουν την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων.

Πρόληψη της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης

Για να αποφύγετε την εμφάνιση οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης, θα πρέπει να ακολουθήσετε τις βασικές συστάσεις:

  • αποφύγετε την υποθερμία του κάτω μέρους της πλάτης.
  • έλεγχος στάσης?
  • άσκηση;
  • αλλάξτε τη θέση του σώματος όταν εκτελείτε μονότονη εργασία.
  • αρνούνται να σηκώσουν βαριά αντικείμενα.
  • Υγιεινό φαγητό.

Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής περιοχής είναι μια κοινή παθολογία που προκαλεί επικίνδυνες επιπλοκές. Για τη μείωση των συμπτωμάτων της διαταραχής, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν νευρολόγο έγκαιρα. Ο γιατρός θα πραγματοποιήσει διαγνωστικές εξετάσεις και θα επιλέξει την κατάλληλη θεραπεία.

Πώς πραγματοποιείται η θεραπεία σε μια σύγχρονη κλινική;

Διαβούλευση με γιατρό: ιατρικό ιστορικό, μυοπεριτοναϊκή διάγνωση, λειτουργική διάγνωση.

Πώς πηγαίνει?

Συλλογή αναμνήσεων - ανάλυση της νόσου, εντοπίζονται περιορισμοί και αντενδείξεις, επεξήγηση των αρχών της κινησιοθεραπείας, χαρακτηριστικά της περιόδου ανάρρωσης.

Η μυοπεριτονιακή διάγνωση είναι μια χειροκίνητη διαγνωστική μέθοδος κατά την οποία ο γιατρός αξιολογεί το εύρος των κινήσεων της άρθρωσης, προσδιορίζει το επώδυνο σφίξιμο, το πρήξιμο, την υπο- ή υπερτονικότητα των μυών και άλλες αλλαγές.

Λειτουργική διάγνωση (που διεξάγεται στην αίθουσα αποκατάστασης) - ο γιατρός εξηγεί πώς να εκτελεί ορισμένες ασκήσεις στον εξοπλισμό και παρατηρεί: πώς τις εκτελεί ο ασθενής, με ποιο εύρος κίνησης μπορεί να εργαστεί, ποιες κινήσεις προκαλούν πόνο, τι βάρος μπορεί ο ασθενής εργασία με, πώς αντιδρά το καρδιαγγειακό σύστημα. αγγειακό σύστημα. Εντοπίζονται προβληματικές περιοχές. Τα δεδομένα εισάγονται στην κάρτα. Οι τόνοι τίθενται.

Με βάση τα αποτελέσματα της αρχικής εξέτασης από γιατρό και τη λειτουργική διάγνωση, καταρτίζεται ένα προκαταρκτικό ατομικό πρόγραμμα θεραπείας.

Συνιστάται να έχετε μαζί σας:

  • για πόνο στη σπονδυλική στήλη - MRI ή CT (μαγνητικός συντονισμός ή υπολογιστική τομογραφία) της προβληματικής περιοχής.
  • για πόνο στις αρθρώσεις – ακτινογραφίες.
  • παρουσία συνοδών ασθενειών - αποσπάσματα από το ιατρικό ιστορικό ή την κάρτα εξωτερικών ασθενών.
  • άνετα (αθλητικά) ρούχα και παπούτσια

Μαθήματα με εκπαιδευτή

Στην αρχή του θεραπευτικού κύκλου, ο γιατρός και ο ασθενής καταρτίζουν ένα σχέδιο θεραπείας, το οποίο περιλαμβάνει την ημερομηνία και την ώρα της συνεδρίας θεραπείας, επισκέψεις παρακολούθησης στον γιατρό (συνήθως 2-3 φορές την εβδομάδα).

Η βάση της θεραπευτικής διαδικασίας είναι οι συνεδρίες θεραπείας στην αίθουσα αποκατάστασης με χρήση προσομοιωτών και οι συνεδρίες στο γυμναστήριο.

Οι προσομοιωτές αποκατάστασης σάς επιτρέπουν να δοσολογείτε με ακρίβεια το φορτίο σε μεμονωμένες μυϊκές ομάδες, παρέχοντας ένα κατάλληλο καθεστώς σωματικής δραστηριότητας. Το θεραπευτικό πρόγραμμα καταρτίζεται από τον γιατρό ξεχωριστά για κάθε ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά του σώματος. Η επίβλεψη γίνεται από καταρτισμένους εκπαιδευτές. Σε όλα τα στάδια ανάρρωσης, είναι σημαντικό να ακολουθείτε τη σωστή τεχνική κίνησης και αναπνοής, να γνωρίζετε τα πρότυπα βάρους σας όταν εργάζεστε σε μηχανές άσκησης, να ακολουθείτε το συνταγογραφούμενο θεραπευτικό σχήμα και να ακολουθείτε τις συστάσεις των ειδικών.

Οι συνεδρίες κοινής γυμναστικής βοηθούν στην αποκατάσταση του οπτικού συντονισμού, βελτιώνουν την κινητικότητα των αρθρώσεων και την ελαστικότητα (ελαστικότητα) της σπονδυλικής στήλης και αποτελούν ένα εξαιρετικό προληπτικό σύστημα για αυτοχρήση.

Κάθε κύκλος θεραπείας αποτελείται από 12 συνεδρίες. Κάθε μάθημα επιβλέπεται από εκπαιδευτή. Η διάρκεια μιας συνεδρίας θεραπείας είναι από 40 λεπτά έως 1, 5 ώρα. Ο εκπαιδευτής καταρτίζει ένα πρόγραμμα, λαμβάνοντας υπόψη τα συνοδά νοσήματα και την κατάσταση του ασθενούς την ημέρα του μαθήματος. Διδάσκει την τεχνική της εκτέλεσης ασκήσεων και παρακολουθεί τη σωστή εκτέλεση. Κάθε 6ο μάθημα γίνεται δεύτερη συνεννόηση με τον γιατρό, γίνονται αλλαγές και προσθήκες στο πρόγραμμα, ανάλογα με τη δυναμική.

Πόσοι κύκλοι θα χρειαστούν; – ατομικά για τον καθένα

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε:

  • Πόσο καιρό είχατε αυτό το πρόβλημα (στάδιο της νόσου)
  • Πώς είναι προετοιμασμένο το σώμα σας για σωματική δραστηριότητα (κάνετε γυμναστική ή οποιοδήποτε άθλημα)

Εάν η ασθένεια βρίσκεται στα αρχικά της στάδια και ο οργανισμός είναι προετοιμασμένος, ένας κύκλος θεραπείας είναι αρκετός. (παράδειγμα - νέοι 20-30 ετών που ασχολούνται με αθλήματα. Εστιάζουμε την προσοχή τους στην τεχνική της εκτέλεσης ασκήσεων, αναπνοής, διατάσεων, αποκλείοντας «λάθος» ασκήσεις που είναι επιβλαβείς για προβληματικές περιοχές. Τέτοιοι ασθενείς εκπαιδεύονται και λαμβάνουν δεξιότητα της «φροντίδας για το σώμα σας», λάβετε συστάσεις σε περίπτωση έξαρσης και συνεχίστε να μελετάτε μόνοι σας).

Εάν το πρόβλημα υπάρχει εδώ και πολύ καιρό, δεν κάνετε γυμναστική ή έχετε συνυπάρχουσες ασθένειες, τότε θα χρειαστείτε διαφορετική χρονική περίοδο:

  • Ανακουφίσει την επιδείνωση; Ένας ή δύο κύκλοι είναι αρκετοί
  • Αποκαταστήστε τη λειτουργία, περπατήστε ασταμάτητα (ανεβείτε σκάλες), σκύψτε, εκτελέστε ορισμένες εργασίες χωρίς προσπάθεια, παραμείνετε ακίνητοι για μεγάλο χρονικό διάστημα ενώ ταξιδεύετε, βελτιώστε την κατάσταση γενικά. Μπορεί να χρειαστούν τρεις ή περισσότεροι κύκλοι θεραπείας

Κάθε οργανισμός είναι ατομικός και το πρόγραμμα για κάθε ασθενή είναι ατομικό.